داستان برند تی هاب

شروع بعضی کارها میتونه چنان بر مسیرتون تأثیر بذاره که خاطره‌اش رو هیچ وقت فراموش نکنید؛ برای من «تی‌هاب» یکی از اون کارهاست.

سال 95 وقتی درباره شرکت‌های پستی و لجستیکی بزرگ دنیا تحقیق می‌کردیم تا دستگیرمون بشه کارشون رو چطور رشد و توسعه دادن، متوجه شدیم تکنولوژی به کمک DHL و Hermes و...اومده و دارن با توسل به سیستم‌های اتوماسیون کارشون رو پیش می‌برن. بویمر، واندرلند و سوییس لود 3 تا شرکت مهمی بودن که هاب می‌ساختن و ما هم باید از یکی از اونا استفاده می‌کردیم.

من همیشه فکر می‌کنم اگه در زمینه‌ای تخصص کافی نداریم بهتره از مشاوران متخصص استفاده کنیم تا کارمون به نحو احسن انجام بشه؛ برای همین از شرکت SNS Supply Chain که در امارات دفتر داشت، خواستیم به ما مشاوره بده. اونا به ایران اومدند، از نزدیک عملیات رو رصد کردند و چند سناریو پیشنهاد دادند: سیستم‌های هوشمند، تمام اتوماتیک و...
تازه متوجه شدیم چه نوع دستگاهی مورد نیازمونه. دست آخر با بویمر مذاکره کردیم و ظرف 20 روز تجهیزات مناسب برای هابِ تیپاکس با چند تا متخصص اجرایی به ایران اومدند.

همزمان با این کار، مراحل عمرانی پروژه و برنامه‌نویسی نرم‌افزار جت (جمع آوری و توزیع) در حال انجام بود و تغییرات عمده‌ای هم در منابع انسانی داشتیم. همه تلاش می‌کردند تا فروردین 97 تیپاکس از سیستم سنتی به دیجیتال تغییر رویه بده.

بهترین زمان برای آزمون، هفته‌های اول فروردین بود که بار کمتری داشتیم. دستگاه رو روشن کردیم. بار روی نوار رفت ولی هیچ بارکدی خونده نشد. فقط می‌چرخید!
با بچه‌های IT و کارشناسان بویمر تماس گرفته شد و مشکل رو پیدا کردیم اما چند روز ارسال بسته‌ها به تأخیر افتاد. از طرف دیگه برای تیپاکس‌یارها و بعضی شعبات آسون نبود که خودشون رو با شرایط تازه وفق بدن و با نرم‌افزار کار کنن.

در اردیبهشت 97 انقدر این موضوع به مجموعه فشار آورد که کار ایستاد؛ بعضی از شعبه‌ها با سیستم تازه راحت کنار نمی‌اومدن حتی بعضی از مدیران مجموعه هم در مقابلم بودند و می‌گفتند این روش مشکل داره و بهتره برگردیم به همون روش سنتی. مطمئن بودم اگه یه همچین تصمیمی بگیرم، «تیپاکس» هیچ وقت وارد دنیای تازه نمیشه چون با تمام وجودم باور داشتم که این کار لازمه و باید انجام بشه.

شرایط دشوار بود؛ از یه طرف فشار مدیران مجموعه روم بود و از طرف دیگه خانواده که فکر می‌کردند دارم روی سرمایه چند ده‌ساله‌شون قمار میکنم.
یه برنامه‌ 10 روزه ریختم تا زیرساخت‌های تیپاکس (از آموزش گرفته تا خرید هند هلد، چاپ بارکد و...) آماده بشه. توی این مدت هاب به روش سنتی کار می‌کرد. اواسط اردیبهشت 97 دوباره به سیستم مکانیزه سوییچ کردیم و این بار 80 درصد بار بدون مشکل سورت شد.
حالا بیشتر از دو سال از اون روزهای سخت و پرچالش میگذره. در هلدینگ تصمیم گرفتیم هاب رو از تیپاکس جدا کنیم و اسم اونو «تی هاب» (شرکت خواهر تیپاکس) بذاریم چون احساس می‌کردیم اگه فرآیند دست تیپاکس باشه، هر وقت بخواد میتونه دستگاه رو خاموش کنه و به حالت سنتیِ قبل برگرده.
حالا «تی هاب» نزدیک به 7000 بسته در ساعت سورت میکنه و جالبه که بعضی دستگاه‌ها مثل حجم و وزن سنجِ بارهای غیراستاندارد رو توی ایران بومی‌سازی هم کردیم.