شنیدید میگن ایرانی ها در ورزش‌های فردی بهتر عمل می‌کنن؟
به نظرتون این از چی میاد؟
از بی‌باکی و قدرت ما در نبردهای تن به تن یا ضعفمون در همبستگی با دیگران و کار تیمی؟
به نظر میاد در طول تاریخ جوامع شرقی مشارکت بیشتری در زندگی جمعی داشتن اما هر چی به سمت مدرنیته پیش رفتیم، این رویکرد جای خودش رو به فردگرایی غربی‌ها داد و برعکس غربی‌ها به سراغ کارهای تیمی رفتن.
اما کار تیمی در هر قد و قواره‌ای به عناصری بستگی داره که اگه وجود نداشته باشن هرگز تیم یا گروهی شکل نمی‌گیره یا اگه شکل بگیره در ادامه راه موفق نمیشه؛ روابط بین فردی، انگیزه، ارتباطات، واگذاری وظیفه‌ها و روشن‌کردن هدف‌ها لازمه کار_تیمی هستن.
برای رسیدن به همه اینا قبل از هر چیز باید بین افراد تیم اعتماد و همدلی وجود داشته باشه؛ همدلی برای رسیدن به موفقیت و قهرمانی تیم. تصور کنین اگه در یه تیم فوتبال همه بخوان فقط خودشون گل بزنن و سری توی سرها در بیارن چه بلایی سر تیم میاد؟ به نظرتون این تیم میتونه قهرمان بشه؟
همدلی در شرایط مختلف نیروها رو در کنار هم نگه میداره تا برای رسیدن به یه هدف مشترک تلاش کنن. همین همدلیه که در مواجهه با چالش‌ها یا حتی بحران‌های اساسی تیم رو از بلاهای احتمالی نجات میده.
هفته پیش ما در تیپاکس و تی هاب (مرکز سورتینگ) دچار یه چالش اساسی شدیم؛ میخواستیم بخش تازه تأسیس هاب رو به هاب اصلی وصل کنیم اما گاهی اوقات تغییر در فرایندها اصلاً ساده نیست. چند روز سیستم کار کاملاً با اختلال روبرو بود و نمیدونم اگه بین اعضای تیم همدلی وجود نداشت یا اگه کار تیمی درستی شکل نمی‌گرفت چطور میتونستیم با این چالش دست و پنجه نرم کنیم. خوشبختانه امروز که دارم اینا رو می‌نویسم تونستیم از این گذر سخت عبور کنیم و دوباره به روال عادی برگردیم.
مایکل_جردن میگه: در بازی استعدادها برنده میشن اما کار تیمی و هوش شما رو به قهرمانی میرسونه!