امروز از پست اول به عنوان شرکتی که وظیفه اولین اپراتوری خصوصی پست ایران را به عهده دارد رونمایی شد. روزی نیست که در اخبار و تحلیل‌های اقتصادی کشور واژه «خصوصی‌سازی» آورده نشود. کلمه‌ای که ۱۸ سال است در ساختار دولت واردشده و همواره چالش‌هایی را با خود داشته است. سیستم‌های اقتصادی موفق دنیا به فراخور زمان، مکان و شرایط‌شان متفاوت از هم ولی همه «به سود صنعت و مردم» ، در حال کوچک کردن بدنه دولتی یا خصوصی سازی آن تا «حد» امکان هستند.
حدی که یک نظام حاکمیتی با تعیین آن از یک‌طرف می خواهد جلوی «انحصار» و به خطر افتادن منافع عموم مردم را بگیرد و از طرفی از نیرویی انگیزشی به نام «رقابت» بخش خصوصی چالاک و چابک، برای پیشبرد اقتصاد استفاده کند.
به بیان دیگر مهم‌ترین مسئله در خصوصی‌سازی همین محدوده‌ی خصوصی‌سازی در آن موضوع است که تا چه حد وارد مسائل اجرایی و حقوقی و رگولاتوری شود. اما این تعیین حدود و مرزبندی در مواردی به اشتباهاتی هم دچار شده است. البته نه در کشورمان بلکه در همه کشورهایی که در حال خصوصی‌سازی خود هستند.
امیدوارم ابهامات و چالش‌های این فرآیند نه تنها در صنعت پست بلکه در دیگر عرصه‌های اقتصاد ایران نیز به درستی و به سرعت برطرف شود تا با تنظیم درست مکانیزم و فرآیند عرضه و تقاضا در بازار و شرایط رقابتی بهینه باعث بکارگیری بیشتر عوامل تولید، افزایش کارایی عوامل اجرایی چه دولتی و چه خصوصی و در نتیجه بازده بیشتر و متنوع‌تر شود تا در نهایت مردم بتوانند با افزایش کیفیت و کاهش قیمت مواجه شوند. چرا که بی‌رودربایستی لیاقت و شایستگی مردم‌مان بیش از خدماتی است که در حال حاضر از سوی بخش دولتی و خصوصی به آنها ارائه می‌شود.