فکر نمی‌کنم کسی از شما دوست داشته باشه با یه ترسو کار کنه. مدیری که وارد بحث‌ها و کارهای سخت نمیشه، جرات مقابله با عملکرد ضعیف افراد رو نداره یا با پذیرش هر ایده‌ای، مقبولیت رو گدایی می‌کنه! واقعیت اینه که در این حالت کار زیادی نمیشه کرد. ولی میشه چندتا توصیه داشت:
اول از همه مراقب باشید که پشت سر مدیرتون درباره ضعف‌هاش غیبت نکنید! البته که این کار گاهی میتونه لذت‌بخش باشه و دلتون رو خنک کنه ولی معمولا آخرش آدمِ بد ماجرا شما خواهید بود. به جای این کار، رفتارهای ایشون رو بررسی کنید و ببینید از چی میترسه؟ چی باعث میشه که ترسش بیشتر بشه؟ اگر شما جای اون بودید چه کار متفاوتی انجام می‌دادید؟ بعد از اون میتونید اقدامات محترمانه خودتون رو برای ابراز اعتراضتون داشته باشید.
دوم اینکه در مورد تصمیمات سخت، خیلی شفاف صحبت کنید به شکلی که گزینه‌های ناخوشایندی که داشتید برای بقیه همکارا (و مدیرتون) هم شفاف بشه. این اقدام صداقت و روراستی شما رو نشون میده و باعث تمایز شما هم میشه. البته شاید تلاش شما برای الگو شدن برای مدیرتون عجیب به نظر بیاد ولی مطمئن باشید میتونید منشا اثر و باعث تغییر مثبت باشید.
سومین راه که خیلی هم سخته اینه که برید سراغ مدیرتون و رک و پوست کنده نیازمندی‌هاتونو بهش بگید.
و نکته آخر اینکه ببینید این رفتار مدیرتون در سازمان یه استثناست یا همه تو اون سازمان اینطوری هستن. اگه ترسو پروری یه ویژگی فرهنگی اون شرکت باشه، به نظرم جای مناسبی کار نمی‌کنید.
برگرفته از کتاب How to work for cowardly boss نوشته‌ی Ron Carucci