به بهانه یک سالگی نشریه داخلی «خانه فاخر ما»، در شماره دوازدهم سرمقالهای نوشتم درباره اهمیت صمیمیت بین افراد یک سازمان؛ صمیمیتی که میتونه در مواجهه با چالشهای بیرونی و درونی، از ما یک گروه متحد و یکپارچه بسازه.
به نظرم با اینکه در این دوران رسانههای دیجیتال ارتباط افراد رو با هم آسونتر کردهاند و دسترسی به اطلاعات راحتتر شده اما همچنان این شکل از ارتباط نمیتونه جای روابط واقعی و شناخت نزدیک و متقابل افراد از همدیگه رو بگیره.
در سازمانهای بزرگ این مهم به روشهای مختلفی پیادهسازی میشه؛ یکی از این روشها نشریههای داخلی یا اصطلاحاً بولتنهایی هستند که با تولید محتوایی دوستانه و اثرگذار میتونن حیات فرهنگی سازمان رو تضمین کنند، صمیمت بین افراد رو افزایش بدن و از این صمیمت و یکدلی، سینرژیای ایجاد کنند که گروه و سازمان رو در برابر رویدادها و چالشهای دشوار مقاوم و ایمن میکنه.
فقط کافیه باور داشته باشیم که هر انسانی در درون خودش یک گنج نهفته داره که اول از همه خانواده و بعد از اون جامعه، قادر به کشف اون هستند.
برای این اکتشاف کافیه کمی وقت بذاریم و به شناخت صمیمانهای از هم برسیم.
اگر مایل بودید یادداشت من رو در این باره بخونید، میتونید به لینکدین من سر بزنید...